Schoorvoetend Mooi

Waarom toch zó bescheiden?

Wat mij telkens opvalt als ik een klant voor stijladvies in mijn gezellige kamer ontvang is de verschrikkelijke bescheidenheid. Het valt me op, maar verbazen doet het me dan weer niet. Want ik ben niet anders. Daar straks meer over.

Ík zie een mooie, lieve vrouw en mama of een charmante dame van een respectabele leeftijd. De één met prachtige krullen en kuiltjes in haar wangen, de ander met de uitstraling van een koningin. Alleen.… dat zien ze zélf niet!

Hoe ik dat weet? Door een vraag te stellen. Een heel gewone, super simpele vraag: “Wat vind je mooi aan jezelf?” De dame in kwestie kijkt me dan meestal  verschrikt aan. Moet dat echt?
Ja, dat moet echt! Zo moeilijk is die vraag toch niet? Toch wel!

Daarvóór stelde ik een andere vraag. Net zo simpel: “Waar ben je niet zo blij mee?” Dat was geen enkel probleem. Alle frustraties, te lang, te dun, te dik, te kort inclusief hobbeltjes en bobbeltjes kwamen ter sprake. Zonder blikken of blozen worden er uitspraken gedaan die ik tegen geen enkele vrouw zou durven zeggen, want dan riskeer ik een klap in mijn gezicht, ben ik bang. Wij vrouwen zijn zo genadeloos onaardig voor onszelf als het op ons uiterlijk aan komt. Moet je maar eens bij de paskamers gaan staan in de H&M. Wat je daar hoort! Maar als ik heel eerlijk ben doe ik het zelf ook.

Aan mij werd die vraag dus ook gesteld: “Wat vind je mooi aan jezelf?”. Pfoe… Nou ja, één ding wist ik dan wel op te schrijven. Stiekem wel twee, maar dat was misschien wel erg onbescheiden en die ene was eigenlijk nog een beetje gek ook. Dus… schreef ik op: “mijn ogen”. Zó, dat stond er dan toch maar! De docent liep langs en bleef verbaasd staan. “Je weet toch nog wel meer, zeker?” Ok, nou ja, vooruit dan maar. Schoorvoetend (heel toepasselijk) schreef ik toen: “mijn voeten”. Best wel een gek antwoord eigenlijk. Niemand ziet ze meestal, maar in het zwembad toch weer wel. Ze hebben geen gekke tenen, zijn niet heel breed of smal en … Nou ja, ik ben er best blij mee.
Maar daar bleef het dan toch echt wel bij. Van mijn collega’s in spé kreeg ik gelukkig nog een stel complimenten aangereikt om mijn lijstje aan te vullen en dat doet dan wel wat met je. Ik probeer tegenwoordig meer met hun ogen in mijn spiegel te kijken.

Dat is wat ik ook probeer te doen voor al die lieve vrouwen die bij mij komen. Hun lijstje aanvullen, want er is zoveel meer te zien dan die paar minpuntjes.
En door jouw pluspunten nog een beetje meer op te laten vallen, ziet een ander de minpuntjes al helemáál niet meer.

Hier zomaar een paar tips voor de minpuntjes:

• Draag op de lichaamsdelen die jij (meestal alleen jij) iets te vol vindt een donkere kleur
• Draag op de lichaamsdelen die jij (meestal alleen jij) te breed vindt, geen horizontale brede strepen
• Draag bij stevige bovenarmen geen korte mouwen
• Laat je shirt/top niet eindigen op het gedeelte van jouw lichaam wat jij het breedste vindt
• Laat je rok niet eindigen op het volste gedeelte van je benen, tenzij je je benen te dun vindt, dan is het juist goed

Hier zomaar een paar tips voor de pluspunten:

• Als je blij bent met je ogen (en die zijn bij iedereen mooi!), draag dan een sjaal of oorbellen in die kleur, zodat ze nog meer opvallen
• Accentueer je slanke taille met een mooi getailleerd jasje
• Laat de kleur van je haar terugkomen in een kraagje of ketting
• Steek een bloem of iets anders opvallends in je haar
• Laat een mooie hals opvallen door een V-hals te dragen

Luister naar de complimentjes die je van iemand anders krijgt en onthoud ze ook. Ga eens voor de spiegel staan en herhaal die complimenten nog eens keer, desnoods hardop!
Die mooie vrouw in de spiegel, dat ben jij! Wees puur jezelf. Want puur ben je prachtig!